Met Brazilianen en hun werktempo aan het werk ....

Hoihoi

Mijn derde blog schrijf ik vanachter mijn bureautje en de zon in mijn gezicht. Geniet moment, het is vijf uur. Rond deze tijd van de dag is de zon heerlijk. Over een uurtje wordt het hier al donker. Lange avonden dus hier.
Vanaf mijn bureau kan ik alles nog mooi in de gaten houden wat hier de dam op komt en weer afgaat. ;)
De bus stopt net bij de ingang van het terrein, er stapt iemand uit. De internet man is bezig met het internet in het huis van Dick en Anita aan het maken. Hihi, kan ze zo precies in de gaten houden.
Het leuke daarvan is dat ze niet weten dat ik hier zit ;p.

Oh ik wordt achter mijn bureautje gestuurd om te genieten van de zon en te stoppen met werken. Dus ik schrijf mijn blog morgen verder! ;)

Ik ben weer geïnstalleerd, ik zou eigenlijk gaan skypen maar helaas het internet is eruit gevallen.. Zou niet het eerste weekend zijn dat we zonder internet zitten..

Wanneer ik naar buiten kijk zie ik dat het gras mooi gemaaid is de afgelopen week. Jaja hij is er vanaf maandag mee bezig geweest. Met de rugmaaier heeft hij alles gemaaid. Maandag, dinsdag weer woensdagochtend voordat we weg gingen (kwart voor 7) stond de klusjesman alweer klaar met zijn rugmaaier. Enja donderdag kwam er ineens grasmaaier tevoorschijn, zo een die je moet duwen maar wel elektrisch gaat. Maar wat blijkt, de klusjesman vind die maaier te zwaar en vind zijn rugmaaier veel stoerder. Dus waarom snel doen als het langzaam kan.. En als je dat gezicht van die man ook ziet, hij geniet er gewoon van! Leuk om te zien, en stiekem je best doen om hem niet uit te lachen [oohh ;p]

Woensdag zijn we weer naar Juiz a Fora geweest. Het was een goede dag, bepakt met spullen voor het huis van Dick en Anita en veel nieuwe indrukken en een hoofd vol met dingen die ik moest onthouden voor mijn verslag zaten we te wachten bij de bus.
Noha en Mirjam beter is het dat jullie dit stukje niet lezen ;).. Omdat het zo hard regende aan de eind van de middag hebben we op verschillende plekken geschuild om niet nat te worden. En ja ook bij de grote M.. of te wel macdonalds. Ik hou echt niet van de Mac, maar heb er hier voor de eerste keer lekker genoten van een Mc Chicken.

’S Morgens voordat we weg gingen vond ik het al koud, lange broek aan + vestje met lange mouwen. Bij onze eerste koffie pauze zat ik aan de warme chocolade melk. Mmm heerlijk, lekker warm! Tja nu zal je vast afvragen hoe ‘koud’ was het dan? Nou mensen, het was maar 25 graden. Bizar dat we in NL dan al met hempjes, korte broekjes etc. rondlopen en ik hier het tegenovergestelde..
Maarja wat wil je als het normaal zeker warmer is dan 30 graden.
Toen we hier net n dag waren hoorde ik een Nederlander, die hier woont, zeggen: ‘In de Braziliaanse winter, dan is het hier rond de 22 graden, loop ik met een dik fleecevest en n lange dikke broek’. Onzin dacht ik.. hihi nee dus!

Het was een lange dag, dus hadden we unaniem besloten om donderdag lekker uit te slapen. Maar deze droom viel helaas in duigen toen om half 7 de telefoon ging en ons werd medegedeeld dat de aannemer op de stoet stond. Yeaaah dat was feest..

We zitten hier nu al bijna 3 weken en hebben nog steeds geen goede koelkast. Binnen 9 dagen zou deze bezorgd worden. En ja uitgerekend op de dag dat wij vroeg weg gingen, komen ze om half 8 langs om hem te bezorgen. Het systeem wat we nu gebruiken werkt ook niet meer helemaal optimaal. Een touwtje voor de deur met daar tussen een pannendeksel, zodat het touwtje straks staat, zo houden we de koelkast dicht de deur sluit namelijk niet goed.

Met mijn stage opdracht gaat het goed, tja in Nederlandse begrippen zou ik een schop onder m’n kont moeten hebben. Ik heb de eerste offerte binnen gekregen om een prijsoverzicht te kunnen maken. Maar ik moet er meerdere hebben om prijzen te kunnen vergelijken. Zo zou er deze week nog en bouwvakker langs komen om met ons te praten om daarna ook een offerte te maken. Maar deze beste man is niet langs geweest. Je zou bijna gaan denken dat hij geen werk wil hebben… Maar zo gaat het hier, je moet er minimaal een paar keer achteraan zitten.
Dus zodoende heb ik vandaag een PowerPoint in elkaar gezet met van allerlei foefjes etc voor Dick en Anita. Ach daar ben ik dan ook wel eventjes zoet mee ;).
Wel bespreken we veel dingen, en betrappen we er ons elke avond weer op dat we nog volop bezig zijn met werk en mijn stageplan.

Vanochtend, vrijdag, konden we helaas weer niet uitslapen omdat ons beddengoed uitgewassen moest worden. Ja dat gaat hier niet zoals in Nederland. Mijn dekbed is in de wasmachine geweest, doorspoeld met koud water maar ruikt nu wel lekker fris. Dus of hij helemaal ontdaan van bacteriën en beestje twijfel ik aan. Na het ophangen van de was, wat helemaal boven moest gebeuren, hebben Anita en ik gezellig gevoetbald met een paar kinderen. Oh en wat een talentjes zitten erbij. Jochie, Mattheus is zijn naam, van 2 jaar is al een echt talent! Met zijn korte beentjes en een dikke pamper om tippelt hij achter de bal aan. Geweldig gezicht!

Morgen, zaterdag, gaan we lekker pizza eten. Dit omdat ik de weddenschap, die ik met Dick had, verloren heb. Maar als we alle deals ook op weddenschappen zouden zetten dan wordt die Dick nog arm door mij.. Ik win natuurlijk 9 van de 10 keer. ;) (aa) Voorbeeldje, we liepen woensdag in Juiz a Fora en we waren opzoek naar het bakkertje waar je zo lekker koffie kan drinken. Dick wist waar het zat, ik ook, maar we dachten we volgen dé man. Ene straat in, ‘Hier moeten we overstekken en dan een keer naar links’. We kwamen wel in een mooi straatje maarja het was helaas we de verkeerde. ‘Grrr, alles lijkt hier zo op elkaar’ hoor ik hem zeggen. Ik zei al we lopen nu een rondje hoor. ‘Ach nee we volgen Dick nog wel even’ werd er gezegd. ‘Yes sir, we follow the leader.’ Hihi de volgende keer mag ik dat vast spelen, om te voorkomen dat we twee keer een rondje lopen om een winkel te zoeken. Het was wel goed voor onze beweging moet je dan maar denken.


Liefs Jantine